Pozorište u obrazovanju i njegov uticaj na razvoj imaginacije kod dece

Apstrakt

Primenjeno pozorište u obrazovanju (Drama in Education), zbog prirode dramskih metoda koje obezbeđuju visok nivo angažovanja i aktivna iskustva učenja, prema mišljenju mnogih teoretičara pozitivno doprinosi razvoju dečje kreativnosti i imaginacije. Imaginacija predstavlja jedan od kognitivnih procesa koji omogućava anticipaciju budućih događaja kao i sposobnost stvaranja novih celina kombinovanjem različitih perspektiva, ideja i pojmova koji u takvom obliku ne postoje u ranijem iskustvu. Cilj ovog rada jeste da se teorijski ispitaju načini na koje primenjeno pozorište u obrazovanju, uključujući njegove participativne prakse i kolaboraciju, utiče na razvoj jedne od kognitivnih funkcija – imaginacije – tokom detinjstva. S obzirom na to da se imaginacija može posmatrati kao veoma fleksibilan opšti proces koji se razvija tokom života, a na čiji razvoj utiču istorija, sociologija i kultura, teorijske osnove pri proučavanju imaginacije i kreativnosti kod dece pružiće učenja sociokulturnih psihologa, Lava Vigotskog (Lev Semenovich Vygotsky), Vlada Glaveanua (Vlad P. Glăveanu) i Kejta Sojera (Keith Sawyer).

Kako bi se potvrdila pretpostavka da primenjeno dečje pozorište u obrazovanju, zahvaljujući participativnim praksama koje doprinose kolaboraciji i rekonceptualizaciji različitih perspektiva, pozitivno utiče na razvoj imaginacije, biće upotrebljen metod teorijske analize. Rad je namenjen stručnoj javnosti, vaspitačima i učiteljima, te pedagoškoj zajednici kojoj može poslužiti kao potencijalna osnova za razmišljanje o uticajima koje drama u obrazovanju može da ostvari kada je u pitanju kognitivni razvoj dece.